admin · Wysłany: Sob 21:15, 27 Paź 2007 Temat postu:

Mamy tutaj do czynienia z tzw. końcówkami równoległymi. W deklinacji drugiej (głównie rzeczowniki męskie) są dwie końcówki w dopełniaczu liczby pojedynczej: -u i -a.

Końcówkę -a przybierają m.in. nazwy narzędzi, części ciała, miesięcy, miar, wag, gier i tańców.

a2 · Wysłany: Śro 15:25, 03 Paź 2007 Temat postu:

A dlaczego słucham roka a nie roku? Przecież jest krouk, mroku, obroku, otoku , a nawet buroku Wink

admin · Wysłany: Nie 21:15, 30 Wrz 2007 Temat postu:

Jest z tym słowem problem. Nie występuje jeszcze w słownikach, a w Internecie mamy obie wersje - ten stanin i ta stanina.
Niemniej - na stronach Centralnej Komisji Egzaminacyjnej (instytucji, która najczęściej się posługuje ostatnio tym pojęciem) mamy ten STANIN. Polecam zatem formę TEN STANIN (lmn. te staniny).

Co zaś to jest?
http://cke.info.pl/m//mod/glossary/view.php?id=324&mode=letter&hook=S&sortkey=&sortorder=

white · Wysłany: Nie 12:23, 30 Wrz 2007 Temat postu:

A co to wogle jest???

a2 · Wysłany: Nie 11:18, 30 Wrz 2007 Temat postu:

Prawie jak stanina. CZy stanin? Wink

admin · Wysłany: Sob 21:35, 29 Wrz 2007 Temat postu:

Po kolei...:

ta CHRUPKA (nie: ten chrupek);
ten RODZYNEK albo ta RODZYNKA (choć potoczniej);
ta POMARAŃCZA (nie: ta pomarańcz, ten pomarańcz, to pomarańcze).

Proste, prawda?

a2

Chrupek czy chrupka?
Rodzynek czy rodzynka?
A pomarańczy sztuka pojedyncza?